Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Quod iam a me expectare noli. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Duo Reges: constructio interrete.

Nam quid possumus facere melius? Egone quaeris, inquit, quid sentiam? In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Nescio quo modo praetervolavit oratio. Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.

Se omnia, quae secundum naturam sint, b o n a appellare,
quae autem contra, m a l a.

Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis,
ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.

Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus.
Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?

Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Fatebuntur Stoici haec omnia dicta esse praeclare, neque eam causam Zenoni desciscendi fuisse.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.

Quocirca intellegi necesse est in ipsis rebus, quae discuntur et cognoscuntur, invitamenta inesse, quibus ad discendum cognoscendumque moveamur.

Scaevolam M.: Sic enim maiores nostri labores non fugiendos tristissimo tamen verbo aerumnas etiam in deo nominaverunt.
Bork: Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
Ita prorsus, inquam;: Nec vero sum nescius esse utilitatem in historia, non modo voluptatem.
Stoici scilicet.: Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.