Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Duo Reges: constructio interrete. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Non est igitur voluptas bonum.
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint;
Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Nam neque virtute retinetur ille in vita, nec iis, qui sine virtute sunt, mors est oppetenda. Tenent mordicus. Quod cum dixissent, ille contra. Nam ante Aristippus, et ille melius. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Sed fac ista esse non inportuna; Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Sed quae tandem ista ratio est?

Nihil enim hoc differt.: Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Bork: Quid sequatur, quid repugnet, vident.
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Pollicetur certe.: Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
Bork: Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. A mene tu? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho; Quid Zeno? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus.

Quid de Platone aut de Democrito loquar?

Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Sin eam, quam Hieronymus, ne fecisset idem, ut voluptatem illam Aristippi in prima commendatione poneret.

Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi
partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Quod enim dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem
sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.